مرکب چاپ فلکسو در سه نوع اصلی وجود دارد: مبتنی بر آب، قابل پخت با اشعه ماوراء بنفش و مبتنی بر حلال.
مرکب؛ آن مایع جادویی و عرفانی!
ما هر روزه در سراسر کشور و در سراسر جهان از آن در دستگاه های چاپ فلکسو استفاده می کنیم، با این حال بسیاری از مردم نمی دانند مرکب واقعا چیست واقعا چگونه کار می کند، چه کاری می تواند انجام دهد و چه کاری نمی تواند انجام دهد، و چگونه بهترین استفاده را از آن داشته باشیم؟
در مرحله اول باید پرسید چاپ فلکسو یا فلکسوگرافی چیست؟
چاپ فلکسوگرافی – که به آن چاپ فلکسو نیز گفته می شود – یک روش بسیار رایج و محبوب برای تولید سفارشات بزرگ لیبل های سفارشی است. چاپگر فلکسوگرافی قادر است هزاران لیبل سفارشی را در مدت زمان بسیار کوتاهی از طریق انتقال مرکب بر روی موادی مانند کاغذ، فیلم یا مقوا تولید کند. مواد چاپ بر روی سیلندرهایی با چرخش سریع با استفاده از صفحات چاپ انعطاف پذیر پلیمری که برای انجام کار نصب می شود انتقال داده شوند.
سوال بعدی این است که چرا این روش چاپ اینقدر اهمیت دارد؟
تصور کنید یک روز بدون بسته بندی برای محصولات غذایی و آشامیدنی، بسته بندی فیلم ها، برچسب ها، فرم های تجاری، فویل، کارتن های تاشو، روزنامه، کاغذ دیواری، کاغذ بسته بندی کادو و پاکت نامه وجود ندارد.
چاپ فلکسوگرافی سریعترین سیستم چاپ در جهان است و برطرف کننده ی نیاز هر روزه ی نیاز های مطرح شده است. همچنین محبوبیت چاپ فلکسوگرافی به دلیل سرعت، مقرون به صرفه بودن و کاهش عوارض آن بر محیط زیست است.
انواع مرکب چاپ فلکسو
مرکب چاپ فلکسو در سه نوع اصلی وجود دارد: مبتنی بر آب، قابل پخت با اشعه ماوراء بنفش و مبتنی بر حلال. نوع بستر – یا سطح چاپ – در نهایت مرکب مورد استفاده برای هر برنامه را تعیین می کند. مرکب چاپ فلکسو و استفاده از مرکبهای مبتنی بر حلال به دلیل تأثیر مضر آنها بر محیط زیست از محبوبیت کمتری برخوردار شده اند، علیرغم این واقعیت که برای بسته بندی مواد غذایی و سایر کاربردهای خانگی ایمن هستند.
-
مرکب های پایه آب
- عمدتا از آب و رنگدانه با مواد افزودنی مختلف مانند کف زدا و عوامل برای کمک به خشک شدن و چسبندگی تشکیل شده است.
- به طور کلی دارای بالاترین کشش سطحی در بین انواع مرکب هستند.
- برای هر نوع پوشش پلیمری خوب است.
- محبوب در صنعت بسته بندی .
-
مرکب های پایه حلال
- عمدتاً با پایه ی الکل ها، استات ها و رنگدانه تولید میشود که 80-90٪ الکل ها و 10-20٪ استات ها نسبت ها داخل مرکب هستند.
- معمولا کشش سطحی بسیار کمتری نسبت به پایه آب دارند.
- برای چاپ بر روی الاستومر ها نیز مناسب اند.
- محبوب برای کیسه های خرید پلاستیکی و فیلم های صنعتی دارند
-
مرکب های پخت UV
- از پیش پلیمرها، مونومرها، آغازگرهای نوری و رنگدانه ها تشکیل شده است.
- خشک می شود و فقط زمانی که در معرض نور UV یا پرتو الکترونی قرار می گیرد، می چسبد.
- معمولا ویسکوزیته بالاتری دارند.
- زیرآیند های الاستومر EPDM معمولاً به دلیل مقاومت آن در برابر ازن توصیه می شود.
- محبوب در صنعت بسته بندی مواد غذایی با پوشش بیرونی
در مراحل اولیه فلکسوگرافی از جوهر رنگی آنیلین استفاده شد. به دلیل سمی بودن، استفاده از آن در بسته بندی مواد غذایی ممنوع شد و به دلیل لک شدن مکرر عوارضی را به همراه داشت. با گذشت زمان، تغییرات و بهبودهایی انجام شد که شامل جایگزینی مرکب آنیلین رزین‌های پلی آمیدی می‌شد که فرآیند خشک‌کردن و در نتیجه خود فرآیند کلی چاپ را سرعت می‌بخشد.
مرکب های پایه حلال شروع کننده به استفاده در بسته بندی مواد غذایی بودند که بی خطر نیز بودند، اما برای محیط زیست مضر بودند. قانون محیط زیست در دهه 1980 منجر به آزمایش مرکب های مبتنی بر آب توسط چاپگرها شد. امروزه اکثر چاپگرها به راحتی با مرکب های مبتنی بر آب سازگار می شوند و به چاپگرها اجازه می دهند مرکب را برای استفاده بعدی بازیافت کنند.
نگاهی به شیمی پایه مرکب چاپ فلکسو
اجزای اصلی در هر سیستم مرکب چاپ فلکسو مبتنی بر آب به شرح زیر است:
رنگ: پیگمنت ها یا رنگ هایی که برای ایجاد رنگ یا سایه به مرکب تمام شده استفاده می شود
رزین : ستون فقرات سیستم مرکب، که برای حمل رنگ و چسباندن آن به بستراست ، معمولاً از اکریلیک استفاده میشود.
آمین: یک ماده شیمیایی که برای حل شدن رزین و تبدیل آن به حالت مایع استفاده می شود.
رقیق کننده: معمولاً آب برای کاهش ویسکوزیته (ضخامت یا نازکی نسبی مرکب سیال) استفاده می شود.
سورفکتانت: اغلب از یک ماده ضد کف یا مرطوب کننده برای تأثیرگذاری بر انرژی سطحی مرکب استفاده می شود.
افزودنی‌ها: هر چیز دیگری که فرمول‌ساز باید شامل شود تا مرکب برای استفاده مورد نظر کار کند .
برای سیستم های مرکب چاپ فلکسو مبتنی بر حلال، اجزا کمی متفاوت هستند:
رنگ: رنگدانه ها یا رنگ هایی که برای ایجاد رنگ یا سایه به مرکب استفاده می شود
رزین : ستون فقرات سیستم مرکب، که برای حمل رنگدانه و چسباندن آن به بستر استفاده میشود، معمولاً از انواع واکس‌ها/لاک‌های مختلف ساخته میشود که برای استفاده مورد نظر و نیاز نهایی انتخاب می‌شوند.
حلال: ماده شیمیایی مورد استفاده برای حل کردن رزین و تبدیل آن به حالت مایع، که به طور خاص برای کار با رزین مورد استفاده انتخاب شده است. حلال همچنین به عنوان رقیق کننده برای کاهش ویسکوزیته استفاده می شود
سورفکتانت: اغلب از یک ماده ضد کف یا مرطوب کننده برای تأثیرگذاری بر انرژی سطحی جوهر استفاده می شود.
افزودنی‌ها: هر چیز دیگری که فرمول‌ساز باید شامل شود تا جوهر برای استفاده مورد نظر کار کند.
برای مرکب های قابل پخت با انرژی، اجزاء یک بار دیگر مشابه هستند، با برخی تفاوت های قابل توجه:
رنگ: پیگمنت ها یا رنگ هایی که برای ایجاد رنگ یا سایه به مرکب استفاده می شود
رزین : ستون فقرات سیستم مرکب، که برای حمل رنگدانه و چسباندن آن به بستر استفاده میشود، معمولاً از یک یا چند الیگومر (ترکیب شیمیایی از چند مولکول مونومر) ساخته میشود که برای استفاده مورد نظر و الزامات نهایی انتخاب میشود.
مونومر: یک ماده شیمیایی با وزن مولکولی کم که برای کاهش ویسکوزیته و تأثیر بر جریان و ویژگی های جوهرچاپ استفاده می شود.
PhotoInitiator: این ماده برای شیمی های UV و LED استفاده می شود، این ماده به استفاده از نور شدید UV واکنش نشان می دهد تا فرآیند پخت (پلیمریزاسیون) فیلم تشکیل شده ازمرکب را آغاز کند و آن را از مایع به جامد تبدیل کند.
سورفکتانت: اغلب از یک ماده ضد کف یا مرطوب کننده برای تأثیرگذاری بر انرژی سطحی مرکب استفاده می شود.
افزودنی‌ها: هر چیز دیگری که فرمول‌ساز باید شامل شود تا جوهر برای استفاده مورد نظر کار کند.
نکته آخر
این اطلاعات عمومی است و متغیرهای زیادی برای سیستم‌های مرکب خاصی که برای کاربردهای خاص طراحی شده‌اند، وجود دارد که اطلاعات و جزئیات آنها ممکن است در این مقاله متفاوت باشد.
همیشه، همیشه، همیشه توصیه های تامین کننده مرکب خود را دنبال کنید! آنها فرمول های خود را می دانند و بهترین راهنما برای نحوه استفاده از محصولات خود هستند
